dinsdag 14 augustus 2012

Van Yellowstone naar Denver

Een 900 km stond op ons menu voor deze twee dagen: eerst een kort stukje, tot Cody; en dan een hele dag rijden naar Denver, waar Eva het vliegtuig neemt naar 'huis'. Zelf  rijden we dan nog een paar dagen over land naar Lafayette, waar ze woont.

De weg tussen Oost-Yellowstone en Cody is een scenic highway, met rotsformaties die de Chinese Muur genoemd worden. Ergens op die baan ligt ook de Buffalo Bill-dam.

Cody zelf leeft van de nostalgie van de vroegere trappers op zijn Buffalo Bill's , en daar hebben we ons goed in ingeleefd. We zijn begonnen met het plaatselijke Bokrijk: een kolonistendorpje uit het vroegere Wilde Westen, met saloon en winkels en zelfs een museumpje. Je kunt vele westerns gezien hebben, maar hier krijg je een beeld van hoe hard en wreed het leven een goeie eeuw geleden moet geweest zijn.
Het spektakel-luik van het cowboyleven kregen we dan in een country en western-show met cowboyliedjes, en in een levensechte rodeo. Daar demonstreerden de moderne cowboys en cowgirls tussen 12 (!) en 60 jaar hun kunsten in het paardrijden, het stierrijden, het 'calf roping' (een kafje of jonge stier wordt de arena ingejaagd, en de cowboy te paard moet die met een lasso vangen). Entertainment op z'n Amerikaans.

Daarmee eindigt ons reisavontuur, en vangt de terugreis aan.

Het eerste deel ging van Cody naar Denver, bijna helemaal op landwegen. We hebben er specifiek voor gekozen om bijna niet langs de snelwegen te rijden. En daar hebben we echt geen spijt van. Onvoorstelbaar weidse, desolate landschappen, helemaal voor onszelf alleen- om de 10 km een auto, en met tussendoor een verloren nederzetting en af en toe een scenic drive.

Zo maakten we een omwegje langs de Centennial Byway tussen Saratoga en Laramie, met een bergpas van 10.847 foot. Prachtig landschap, met helemaal bovenaan, jawel, een eland.

 Het wordt hier ook duidelijk hoe dramatisch droog en heet de zomer hier geweest is: geen enkel groen sprietje meer te vinden - alle hellingen goudgeel tot roest, in plaats van groen en met bloemen.  

Eigenlijk hadden we vanuit Cody direct naar Chicago kunnen vliegen (dat zou ons 3 dagen vakantie uitgespaard hebben), maar die rit door het immense landschap heeft ons veel bijgeleerd over de onvoorstelbare oppervlakte van Wyoming, en bij uitbreiding, van Amerika!
Donald hoopt nog altijd om de volgende dagen in een tornado te geraken, terwijl we van Colorado naar Indiana rijden :-(
--------
Rare jongens, die Amerikanen, zou Obelix zeggen, als hij ooit zo ver geraakt was. 
Neem nu de airco, die de zomer in een tochtige winter verandert, en de winter in een hete zomer. Zo moet Eva in december zomerkleren aantrekken, omdat haar bureau zo heet gestookt wordt - en in de zomer kan ze niet zonder pullover, omdat de airco alles in een ijskelder verandert.  Dat hadden we ook met de hotels: kamers om te bevriezen... Dus: onmiddellijk airco afzetten, en maar hopen dat de flinterdunne dekentjes je 's nachts warm houden.

De super- en hypermarkten zijn een ander fenomeen: reusachtige keuze van allemaal dingen die veelal van additieven voorzien zijn om je gezond te houden ( een collectie vitaminen...) of om het product er aantrekkelijker te laten uitzien (kleurstoffen of water in het vlees) of om een zoete smaak (corn syrup) toe te voegen. Dus haalde Donald al zijn chemische know-how boven om te zorgen dat we niet vergiftigd werden, of zoiets... En bij het betalen aan de kassa hielp de bediende ons om alles in plastieken zakken te stoppen, en ik bedoel daarmee zakKEN. Waar ik alles in 1 herbruikbare tas zou stoppen, hebben zij er wel 6 nodig...

Anderzijds heb ik bijzonder veel waardering voor de voorzieningen waarmee ze de toerist - en zichzelf, uiteraard - behulpzaam zijn. De wegen zijn bijzonder goed geconstrueerd. Overal staan er visitor centers, vaak bemand door vrijwilligers, die advies en documentatie geven. En overal vind je gratis 'restrooms' ( lees: toiletten). Als ik bedenk hoeveel geld ik in Belgie aan wc-madammen betaald had op een vergelijkbare reis met drie personen... Ik had er wellicht een vliegtuigticket van kunnen betalen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten