Grand Tetons National Park

Vroeger zongen we: waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt men U, Maria tegen. In de States kun je er donder op zeggen dat je overal wel een kerk( je) vindt. Zo zijn wij deze dag begonnen in de Church of the Transfiguration, een stijlvol klein gebouwtje, toegankelijk voor de toerist op zoek naar een stil moment ( of naar een photo-opportunity) ...

 

Op onze scenic drive door de Grand Tetons (een park met hoge bergen) hebben we ons tot een paar wandelingen laten verleiden. Zeg nu zelf, een bergstreek moet je niet vanuit het dal bekijken: je moet erin opgenomen worden. Dus kozen wij voor een middelmatig moeilijke tocht van een paar uur om te beginnen.

Dat bleek een goeie beslissing: het landschap zag eruit als een reclameplaatje voor Milka-chocolade - een omgeving waarin je kunt blijven ronddwalen, met bergzichten en weiden en meertjes.

Eva heeft er zelfs een fotosessie voor Kleine Zeemeermin uitgezeten!

Na de redelijk zware inspanning kwam dan een uurtje scenic drive, o.a. naar de Signal Mountain Summit met een uitzicht over het dal. Gek dat dit dal er zoveel aantrekkelijker uiziet als je er van op een hoogte naar kijkt dan wanneer je erdoor rijdt.

Onze 'werk'dag sloten we af met een klim naar Hidden Falls, een verborgen waterval die met veel geweld naar beneden spatte, druppel voor druppel...

Eva en Donald vonden een klimmetje van een 100 meter lang niet voldoende, en deden daar nog losweg 150 meter bovenop, langs een aartsmoeilijk pad met diepe afgronden.  Toen Donald beneden kwam, voelde hij zich alsof hij de gouden medaille voor het klimmen behaald had. Zelf was ik eervol derde, en ik was daar best tevreden mee.

Overigens  lijkt het hier alsof er om elke bocht een beer loert: overal vind je waarschuwingen om toch maar geen voedselgeuren te verspreiden.

Dat Donald dan (alweer) 3 bananen op zijn rug meesleurde, was pure uitdaging van het lot - maar aangezien u deze blog nu kunt lezen, zijn we heelhuids aan het gevaar ontsnapt...