We hebben deze twee dagen gedaan wat geen enkele Amerikaan 'in his right mind' zou doen: namelijk met de auto van Colorado over Kansas, Missouri en Illinois naar Indiana rijden. Een rechtgeaarde inboorling neemt het vliegtuig. De afstand die we deze dagen doen is vergelijkbaar met op 3 dagen naar het zuiden van Spanje rijden. En al die tijd heb ik zelfs geen enkele foto genomen - het was gewoon: verstand op nul en doorrijden. Niet dat het verkeer zo vermoeiend was: enkel in een paar grotere agglomeraties als Topeka, Kansas City en Springfield zouden we zonder gps in de moeilijkheden gekomen zijn. Voor de rest van de tijd bewogen we ons op grotere of kleinere viervaksbanen, waar er zogoed als geen verkeer was: we reden dus op cruise controle, en deden ondertussen ons best om niet in slaap te vallen.
Het landschap varieerde niet erg veel.
Vanuit Denver, Colorado naar Topeka, Kansas zagen we grotendeels verdorde weiden en korenvelden, of zelfs woestijnachtig gebied. In Kansas werd het hier en daar wat heuvelachtig.
Tussen Kansas en Springfield, Illinois werd het langzaamaan groener, wat betekent dat de grootste droogte sinds 1955 hier net iets minder heeft huisgehouden. Maar ik denk dat een heel groot deel van de maïsoogst naar de knoppen is.
We hebben ons maar een keer op de rit een klein verzetje gegund: in Kansas City zijn we in een grote outlet (een groot Maasmechelen Village) gaan rondkijken. Daar heeft Donald zijn laatste verovering gedaan: een gezaghebbend boek over (de voorspellingen over) 2012. Hij wordt dus de te raadplegen bron voor wie er niet gerust in is dat we 2012 zonder al te grote rampen overleven.
Zouden we zo'n onderneming nog eens herhalen?
Waarschijnlijk niet, maar het was wel interessant om veel meer dan 1000 km te rijden door een landschap, waar langs alle kanten NIETS in de weg stond - en te zien hoe dit grote land eruitziet. Als je dan bedenkt dat dit heel grote land door één president geregeerd wordt, dan lijkt ons gebekvecht in België wel wat pietluttig. En terwijl we zo door die staten reden, waar de dorpjes op 20 tot 50 km of meer van elkaar liggen, zat ik mij af te vragen hoe men dit hier organiseerde om de kinderen uit die afgelegen gebieden onderwijs te geven, of om medische zorgen te geven. Hoe regelt men het hier om te bevallen als er op 100 km geen ziekenhuis of medisch centrum is? Hoe doe je het om gewoon aan de meest doordeweekse zaken te geraken: een paar nieuwe schoenen, bijvoorbeeld, of een kookpan, of kinderkleren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten